प्रदीप काकांच्या चारोळ्या

तुझ्या शब्दात कधी गुरफटून न जाता...
शब्दातून सुंदर शब्दच फुलविणारी मी...
तुझ्या अर्थपूर्ण शब्दांनी आज गुरफटले...
राहिले नाही भान खर तेच बोलून गेले मी...
-- प्रदीप केळकर...

तुझ्या शब्दात कधी गुरफटून न जाता...
शब्दातून सुंदर शब्दच फुलविणारी मी...
तुझ्या अर्थपूर्ण शब्दांनी आज गुरफटले...
राहिले नाही भान खर तेच बोलून गेले मी...
-- प्रदीप केळकर...

करुनी प्रिती बेडी पडली लग्नाची...
फुलली प्रित स्पर्शातूनी सुखावली...
डाव साधला नियतीने लागली नजर...
अबोल जाहली प्रिती मने ही दुखावली...
-- प्रदीप केळकर...

वाढविले बीज तुझे माझ्या पोटी...
दिला जन्म मी मोठ्या स्वकष्टाने...
शिकवूनी उभा केला त्यास जिद्दीने...
पित्याचेही प्रेम दिले पूर्ण जाणीवेने..
-- प्रदीप केळकर...

दिसत होते तुझ्यातील गुण लग्नाआधी...
भाळलो होतो ना तुझ्या त्या सुंदर रूपावर...
संपलं आकर्षण लागले दिसू एकेक अवगुण...
विटली मने कसा ग संसार करू तुझ्या रूपावर...
-- प्रदीप केळकर...

जन्मदात्रीची घेईल काळजी तो विश्वेश्वर...
संतोषली माय जाई पुत्र शिकण्या परदेशी...
नियतीचा हा खेळ अजब धन्य झाले जीवन...
करण्या सेवा मातेची येईल तो पुत्र मायदेशी...
-- प्रदीप केळकर...